De Regional Comprehensive Economic Partnership (RCEP)-overeenkomst, 's werelds grootste vrijhandelsovereenkomst, trad in werking op de eerste dag van 2022. De RCEP omvat 10 ASEAN-leden, China, Japan, de Republiek Korea, Australië en Nieuw-Zeeland.De totale bevolking, het bruto binnenlands product en de handel van de 15 staten zijn allemaal goed voor ongeveer 30 procent van het wereldtotaal.Nadat RCEP van kracht is geworden, kunnen lidstaten genieten van preferentiële tarieven wanneer ze goederen exporteren.Brengt het nieuwe veranderingen met zich mee?
Het verloop en de inhoud van RCEP-onderhandeling
RCEP werd voor het eerst aangenomen op de 21e ASEAN-top in 2012. Het doel is om een vrijhandelsovereenkomst met een eengemaakte markt tot stand te brengen door tarieven en niet-tarifaire belemmeringen te verminderen.De RCEP-onderhandelingen omvatten handel in goederen, handel in diensten, investeringen en regels, en RCEP-lidstaten hebben verschillende niveaus van economische ontwikkeling, waardoor ze tijdens de onderhandelingen met allerlei moeilijkheden worden geconfronteerd.
RCEP-lidstaten hebben een bevolking van 2,37 miljard, goed voor 30,9% van de totale bevolking, goed voor 29,9% van het BBP van de wereld.Uit de wereldwijde situatie van import en export is de export goed voor 39,7% van de export en de import is goed voor 25,6%.De handelswaarde tussen RCEP-lidstaten is ongeveer 10,4 biljoen USD, goed voor 27,4% van de wereldwijde.Er kan worden vastgesteld dat de RCEP-lidstaten voornamelijk exportgericht zijn en dat het aandeel van de invoer relatief laag is.Van de 15 landen is China goed voor het grootste deel van de import en export ter wereld, goed voor 10,7% van de import en 24% van de export in 2019, gevolgd door 3,7% van de import en export van Japan, 2,6% van de import en export van Zuid-Korea. 2,8% van de export.De tien ASEAN-landen zijn goed voor 7,5% van de export en 7,2% van de import.
India trok zich terug uit de RCEP-overeenkomst, maar als India in een later stadium toetreedt, zal het consumptiepotentieel van de overeenkomst verder worden vergroot.
De invloed van RCEP-overeenkomst op textiel en kleding
Er zijn grote economische verschillen tussen de lidstaten, de meeste zijn ontwikkelingslanden en alleen Japan, Nieuw-Zeeland, Australië, Singapore en Zuid-Korea zijn ontwikkelde landen.De economische verschillen tussen de RCEP-lidstaten maken ook de uitwisseling van goederen anders.Laten we ons concentreren op de textiel- en kledingsituatie.
In 2019 bedroeg de export van textiel en kleding van RCEP-lidstaten 374,6 miljard USD, goed voor 46,9% van de wereld, terwijl de invoer 138,5 miljard USD bedroeg, goed voor 15,9% van de wereld.Zo is te zien dat het textiel en de kleding van de RCEP-lidstaten voornamelijk exportgericht zijn.Omdat de textiel- en kledingindustrieketen van de lidstaten niet zeker was, was de productie en marketing van textiel en kleding ook verschillend, waarvan Vietnam, Cambodja, Myanmar, Indonesië en andere ASEAN-regio's voornamelijk netto-exporteurs waren, net als China.Singapore, Brunei, de Filippijnen, Japan, Zuid-Korea, Australië en Nieuw-Zeeland waren netto-importeurs.Nadat RCEP van kracht is geworden, zullen de tarieven tussen de lidstaten sterk worden verlaagd en de handelskosten dalen, waarna lokale ondernemingen niet alleen te maken krijgen met binnenlandse concurrentie, maar ook de concurrentie van buitenlandse merken zal duidelijker worden, vooral de Chinese markt is de grootste producent en belangrijkste importeur onder de lidstaten, en de productiekosten van textiel en kleding in Zuidoost-Azië en andere regio's zijn duidelijk lager dan die van China, dus sommige producten zullen worden beïnvloed door buitenlandse merken.
Vanuit het perspectief van de import- en exportstructuur van textiel en kleding in de belangrijkste lidstaten, met uitzondering van Nieuw-Zeeland, Zuid-Korea en Japan, exporteren de overige lidstaten vooral kleding, aangevuld met textiel, terwijl de importstructuur aan de tegendeel.Cambodja, Myanmar, Vietnam, Laos, Indonesië, de Filippijnen, Thailand, China en Maleisië importeren voornamelijk textiel.Hieruit kunnen we afleiden dat de downstream-verwerkingscapaciteit van eindgebruikers voor kleding in de ASEAN-regio sterk was en dat het internationale concurrentievermogen de afgelopen jaren is toegenomen, maar de upstream industriële keten was niet perfect en had geen eigen toevoer van grondstoffen en semi -Afgemaakte producten.Daarom waren de upstream en midstream sterk afhankelijk van import, terwijl ontwikkelde regio's zoals Japan en Zuid-Korea voornamelijk textiel en kleding importeerden, die de belangrijkste consumptieplaatsen waren.Van deze lidstaten was China natuurlijk niet alleen de belangrijkste plaats van productie, maar ook de belangrijkste plaats van consumptie, en de industriële keten was relatief perfect, dus er zijn zowel kansen als uitdagingen na de tariefverlaging.
Afgaande op de inhoud van de RCEP-overeenkomst, kan deze, nadat de RCEP-overeenkomst van kracht is geworden, de tarieven aanzienlijk verlagen en voldoen aan de verbintenis tot open investeringen in diensten, en zal meer dan 90% van de handel in goederen in de regio uiteindelijk een nultarief bereiken .Na de verlaging van de tarieven nemen de handelskosten tussen de lidstaten af, waardoor het concurrentievermogen van de RCEP-lidstaten aanzienlijk verbetert, dus het is bevorderlijk voor de groei van de consumptie, terwijl het concurrentievermogen van textiel en kleding van grote productiebases zoals India , Bangladesh, Turkije en andere belangrijke productiebases is gedaald in RCEP.Tegelijkertijd zijn China, de ASEAN en andere belangrijke productievestigingen voor textiel en kleding de belangrijkste bronlanden voor de invoer van textiel en kleding uit de EU en de VS.Onder dezelfde omstandigheden neemt de kans dat goederen tussen de lidstaten circuleren toe, wat vrijwel enige druk uitoefent op de markten in de EU, de VS en andere.Bovendien zijn de investeringsbelemmeringen tussen de RCEP-lidstaten gedaald en zullen de buitenlandse investeringen naar verwachting toenemen.
Posttijd: 10 januari-2022